ŻYWY RÓŻANIEC

Grupa żywego Różańca

RÓŻANIEC

 

ŻYWY RÓŻANIEC

Żywy Różaniec został założony w 1826 r. przez Czcigodną sługę Marię Paulinę Jaricot. Zatwierdzony przez papieży został poddany jurysdykcji zakonu dominikańskiego, w formie dzisiejszej ustalony już wcześniej przez papieża – dominikanina – św. Piusa V, składał się z trzech części: Radosnej, Bolesnej i Chwalebnej oraz z piętnastu tajemnic wiary, objawionych w Ewangelii i dotyczących życia, śmierci i chwały Jezusa i Maryi.
Po ogłoszeniu listu o Różańcu, Rosarium Virginis Mariae, Ojca Świętego Jana Pawła II, w którym zamieścił on pięć nowych tajemnic Światła, odmawianych jest już łącznie dwadzieścia tajemnic Różańca. Dlatego od tej pory Róża różańcowa składa się z dwudziestu osób odmawiających i rozważających codziennie jedną tajemnicę Różańca. W ten sposób codziennie odmawiany jest cały Różaniec w podawanej przez Kościół co miesiąc intencji apostolskiej. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.
Osoba należąca do Róży otrzymuje zasługi tak jakby tego dnia odmówiła cały Różaniec.
Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne tajemnice naszego odkupienia. Z tego też powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
W 1464 r. ukazała się bł. Alanowi Rupe Najświętsza Maryja Panna. Poleciła mu propagować w swym imieniu Różaniec i zakładać bractwa różańcowe. Przekazała mu również 15 obietnic dla tych, którzy będą odmawiać Różaniec. Obietnice te dotyczą również członków Żywego Różańca:

1. Ktokolwiek będzie mi służył przez odmawianie różańca świętego otrzyma wyjątkowe łaski.
2. Obiecuję moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać różaniec.
3. Różaniec stanie się bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
4. Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marności; podniesie je do pożądania rzeczy wiecznych.
5. Dusza, która poleci mi się przez odmawianie różańca, nie zginie.
6. Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie różaniec święty, rozważając równocześnie tajemnice święte nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym – wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne.
7. Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do różańca – nie umrze bez sakramentów Kościoła.
8. Wierni w odmawianiu różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
9. Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do różańca świętego.
10. Wierne dzieci różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
11. Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie różańca.
12. Wszystkich, którzy rozpowszechniają różaniec, będę wspomagała w ich potrzebach.
13. Otrzymałam od mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy różańca będą mieli wstawiennictwo całego Dworu Niebieskiego w czasie życia i w godzinę śmierci.
14. Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec, są moimi synami i braćmi mojego Jedyne-go Syna Jezusa Chrystusa.
15. Nabożeństwo do mojego różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.

Wszystkich Członków Kół Żywego Różańca z naszej smardzewickiej parafii zapraszamy na wspólne spotkania w pierwsze niedziele każdego miesiąca bezpośrednio po Mszy świętej o godz. 12.00 w kościele. Zapraszamy także chętnych parafian, którzy z miłości do Maryi, Królowej różańca świętego, chcieliby odwdzięczać się Jej modlitwą.


Intencje Apostolstwa Modlitwy na rok 2018

Styczeń: Aby w krajach azjatyckich chrześcijanie, wraz z innymi mniejszościami religijnymi, mogli żyć swoją wiarą w pełnej wolności.

Luty: Aby ci, którzy sprawują władzę materialną, polityczną lub duchową, nie pozwolili, by rządziła nimi korupcja.

Marzec: Aby cały Kościół uznał pilną potrzebę formacji do rozeznania duchowego w aspekcie indywidualnym i wspólnotowym.

Kwiecień: Aby odpowiedzialni za idee i sposób zarządzania w gospodarce mieli odwagę odrzucać gospodarkę wykluczającą i by potrafili otwierać nowe drogi.

Maj: Aby wierni świeccy wypełniali swoją specyficzną misję, wykorzystując swoje twórcze zdolności, by odpowiadać na wyzwania dzisiejszego świata.

Czerwiec: Aby sieci społecznościowe sprzyjały solidarności i poszanowaniu drugiego w jego odmienności.

Lipiec: Aby kapłani, którzy w trudzie i samotności żyją swoją pracą duszpasterską, czuli się wspomagani i pokrzepiani przez przyjaźń z Panem i braćmi.

Sierpień: Aby wielkie wybory ekonomiczne i polityczne chroniły rodziny jako skarb ludzkości.

Wrzesień: Aby młodzież na kontynencie afrykańskim miała dostęp do edukacji i pracy we własnej ojczyźnie.

Październik: Aby osoby konsekrowane rozbudziły swój zapał misyjny i były obecne wśród ubogich, zepchniętych na margines i tych, którzy nie mają głosu.

Listopad: Aby język serca i dialogu przeważał zawsze nad językiem oręża.

Grudzień: Aby osoby zaangażowane w posługę przekazu wiary potrafiły znaleźć język właściwy dla dzisiejszych czasów, w dialogu z kulturami.


 

Z BIULETYNU RODZINY RÓŻAŃCOWEJ

DIECEZJI RADOMSKIEJ

 

Nr 122 – marzec 2018 r.

Obecność Ducha Świętego w domu Świętej Rodziny była wręcz namacalna. To za Jego sprawą pod sercem Maryi poczęło się wyjątkowe Dziecko – Jezus – Syn Boży. Józef, który był sprawiedliwym człowiekiem daje się poprowadzić Duchowi Świętemu, choć nie rozumie wszystkiego co dzieje się w jego rodzinie. I my otwórzmy nasze rodziny na działanie Ducha Świętego, który je umacnia i uświęca.

Modlimy się w Papieskiej Intencji Ewangelizacyjnej Apostolstwa Modlitwy:

Aby cały Kościół uznał pilną potrzebę formacji do rozeznania duchowego w aspekcie indywidualnym i wspólnotowym.
Zauważamy coraz większą różnorodność ruchów i wspólnot w Kościele. Czasem pojawiają się ludzie, którzy chcą zmieniać Kościół „po swojemu”, bo tak czują, bo tak im się wydaje będzie lepiej. Istnieje dziś wielka potrzeba formacji, aby móc rozeznawać dary i charyzmaty, których Duch Święty i dzisiaj nie skąpi Kościołowi. Chrześcijanin, członek wspólnoty czy ruchu dobrze uformowany duchowo i intelektualnie będzie mógł spokojnie rozeznać i odczytać, czego Duch Święty od niego oczekuje, na jakie dary ma się otworzyć aby trwać mocno w Kościele i pozostać w łączności z Kościołem. Chrystus jest obecny w swoim Kościele, dlatego posłuszeństwo Kościołowi jest posłuszeństwem Chrystusowi.

Różaniec: Rozważmy piątą tajemnicę bolesną – Śmierć Jezusa na krzyżu
Maryjo stojąca u stóp krzyża, która patrzysz jak umiera Twój jedyny Syn. Rozumiesz ból i trud macierzyństwa wszystkich matek świata. To są prawdziwe bohaterki, które nie tylko przyjęły życie, ale one przede wszystkim poświęciły swoje życie dla dziecka. One w bólu rodziły i wychowywały. Taka jest cena prawdziwej matczynej miłości. Dziękujemy Ci za tę miłość.

Konferencja: Charyzmaty Ducha Świętego
Dar proroctwa, uzdrawiania, tłumaczenia języków, czynienia cudów, poznania. Te nadprzyrodzone zdolności to widoczne znaki działania Ducha Świętego w Kościele. Czym są charyzmaty. kto może je otrzymać i do czego tak naprawdę służą?
W świecie polityki i sportu bardzo często możemy usłyszeć określenie „charyzmatyczny lider” partii politycznej czy „charyzmatyczny gracz” jakiejś drużyny. Te terminy oznaczają kogoś, kto jest przy-sposobiony do pełnienia jakiejś funkcji albo ma naturalne dary i uzdolnienia, które wykorzystuje do jak najlepszego wykonywania swojej pracy czy też wypełniania obowiązków.
W Kościele często słyszymy o ruchach charyzmatycznych i o charyzmatach Ducha Świętego, szczególnie tych bardziej spektakularnych, jak mówienie językami czy uzdrawianie chorych. Te nadprzyrodzone dary w istocie nie muszą być nadzwyczajne, ale pokazują zaangażowanie Ducha Świętego, który rozlewa swoją łaskę i miłość we wspólnocie. Rozróżnia się, że dary Ducha Świętego otrzymujemy ze względu na nasze osobiste życie i świętość, charyzmaty zaś są dane w celu budowania społecznego Ciała Chrystusa. Są to darmowe dary, udzielone według potrzeb Kościoła, w każdym czasie, w każdym miejscu i każdemu wierzącemu. Służą wypełnieniu zadań i funkcji we wspólnocie. Duch Święty w sposób wolny uzdalnia każdego do pełnienia posługi według własnego powołania. Sobór Watykański II w Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium przypomniał, że Duch Święty „prowadząc Kościół do wszelkiej prawdy i jednocząc we wspólnocie i w posłudze, uposaża go w rozmaite dary hierarchiczne oraz charyzmatyczne i przy ich pomocy nim kieruje oraz owocami swoimi go przyozdabia”. Innymi słowy dzięki Jego charyzmatom wspólnota żyje i głosi Dobrą Nowinę o Jezusie. Charyzmaty Ducha Świętego są owocem Jego miłości, jaką pokłada w sercu człowieka, dlatego nie jesteśmy w stanie podać pełnej ich liczby. Św. Paweł wymienia w swoich listach pewną liczbę charyzmatów, wyraźnie zaznaczając, że nie chodzi o jakieś spektakularne dary czy też cudowne dokonania. W Liście do Koryntian czytamy: „I tak ustanowił Bóg w Kościele naprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają moc czynienia cudów, potem tych, którzy uzdrawiają, którzy wspierają pomocą, którzy rządzą, którzy przemawiają rozmaitymi językami. ( ... ) wy starajcie się o większe dary, a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą” (1 Kor 12,28.31).
Charyzmaty takie jak modlitwa, nauczanie, napominanie, dzieła miłosierdzia czy rozeznawanie duchów są bardzo użyteczne w życiu Kościoła. W naszych wspólnotach są osoby, które mają ogromną wrażliwość na biedę, bardzo chętnie i radośnie angażują się w dzieła miłosierdzia. Inni z kolei mają pewną mądrość serca i słowa, dlatego wielu udaje się do nich po radę, poprosić o rozeznanie woli Bożej. Można spotkać także ludzi mających dar nauczania, dzięki któremu wiele osób, słuchając słowa Bożego, odkrywa obecność Boga – i łatwiej o dobre wybory.
Warto wspomnieć o charyzmatach hierarchicznych: papieża czy proboszcza parafii, które są związane z konkretną posługą i jej wymaganiami. Papież jest odpowiedzialny za Kościół widzialny i ma dar nieomylności w sprawach wiary i moralności. Proboszcz parafii nie tylko musi organizować życie wspól-noty, administrować całym majątkiem parafii, troszczyć się o ubogich, nauczać, ale przede wszystkim być odpowiedzialnym za zbawienie swoich parafian. Dlatego charyzmaty uzdalniają do poświęcania swojego czasu i spełniania jak najlepiej tej posługi przez trwanie przy Jezusie i dzielenie się Nim z braćmi w wierze.
Łatwo zapomnieć o charyzmatach mniej spektakularnych, jak charyzmat matki i ojca. Jest to jedno z wyzwań Kościoła, aby dowartościować te dary, które są wyjątkowe dla całej wspólnoty i świata. Dzięki rodzicom dokonuje się przekazywanie życia oraz wiary nowemu pokoleniu. Rodzice nie tylko prowadzą dzieci do Kościoła, uczą je modlitwy, ale przede wszystkim przez osobiste słowo świadectwa o obecności Boga w życiu i wierze w Jego opatrzność stają się pierwszymi katechetami dla swoich dzieci.
Poza tym istnieją także charyzmaty związane z konkretnymi zawodami, na przykład charyzmat lekarza czy nauczyciela. Dar Ducha Świętego pomaga wypełniać zawód – ale także misję – z pasją, kompetentnie, widząc i szanując w drugim człowieku godność dziecka Bożego. Lekarz zwraca uwagę na subtelny związek między uzdrowieniem duchowym a fizycznym. Nauczyciel w każdym uczniu dostrzega dary i talenty, które Bóg w nim złożył i które – zgodnie z Jego pragnieniem – mają służyć dla dobra całej wspólnoty Kościoła.
Na koniec warto wspomnieć o wyjątkowych charyzmatach pokory i ofiarowania siebie drugiemu człowiekowi. Duch Święty uczy i pomaga realizować obowiązki w pełnej pokorze i miłości bezinteresownej, nie licząc na zaszczyty, nie licząc na wdzięczność drugiego człowieka. Tym charyzmatem często obdarzone są osoby, które opiekują się starszymi ludźmi, pielęgniarki w szpitalach. Spełniają swoje zadania odpowiedzialnie i z miłością, widząc w tym swoją drogę pokory i służby na wzór Jezusa Chrystusa.
Jak widzimy, charyzmaty Ducha Świętego, pomimo że dotyczą konkretnych osób, służą przede wszystkim budowaniu wspólnoty Kościoła. W naszym życiu codziennym warto koncentrować się na tych darach, które uzdalniają do posługi i służby drugiemu człowiekowi. Św. Paweł zwraca uwagę, by patrząc na charyzmaty w Kościele, nie porównywać się z innymi, ale pamiętać, że „różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich” (1 Kor 12,4-6). ks. Łukasz Wiśniewski MIC

 Z życia Kościoła:
- Wykorzystajmy czas Wielkiego Postu na modlitwę, rozważanie Męki Pańskiej i wynagradzanie za nasze grzechy i grzechy całego świata.
- Nabożeństwa wielkopostne: Drodze Krzyżowa, Gorzkie Żale niech staną się okazją, aby wypraszać łaski przemiany serc dla najbardziej zatwardziałych grzeszników

 Z życia Stowarzyszenia Żywy Różaniec:
- „Żywy Różaniec dla misji” – to wciąż aktualne i bardzo konkretne zadanie, które podjęliśmy powracając do „misyjnego ducha” naszej założycielki Sł. B. Pauliny Jaricot. W tym roku otrzymaliśmy z Watykanu kolejny projekt: budowa świątyni dla niewielkiej wspólnoty katolików w parafii Św. Anny w diecezji Dżammu i Kaszmir. To dystrykt Indii przy granicy z Pakistanem, gdzie większość mieszkańców to muzułmanie i Hindusi.
- Już dzisiaj zapraszamy na VI Ogólnopolską Pielgrzymkę Żywego Różańca na Jasną Górę. Roz-pocznie się ona już w piątek 1 czerwca Apelem Jasnogórskim. Po Apelu czuwanie modlitewne i o 23.00 Msza święta w Kaplicy Cudownego Obrazu. Sobota 2 czerwca program w całości przed Szczytem Jasnej Góry. Początek o 9.30. Uroczysta suma o godz. 12.00.
- Zapraszamy na ogólnopolskie rekolekcje dla Żywego Różańca, które odbędą się w dniach 3-7 lipca 2018 r. w Gietrzwałdzie, w Archidiecezjalnym Domu Rekolekcyjnym. Prowadzić je będzie ks. Paweł Wiatrak, były moderator z Diecezji Siedleckiej. Koszt – 300 zł. Liczba miejsc ograniczona.
Zgłoszenia: Ks. Krzysztof Bielawny – biela@rubikon.pl; tel. 606 758 273.
 Z życia Parafii:
- Zapraszamy na tradycyjną pielgrzymkę ze Smardzewic na Jasną Górę, by uczestniczyć w Ogólnopolskim Zjeździe Kół Żywego Różańca. Z naszej parafii udamy się tam w dniu 2 czerwca. Wyjazd o godz. 6.40. Początek Zjazdu o godz. 9.30 przed szczytem jasnogórskim. Uroczysta suma o godz. 12.00. Zakończenie pobytu na Jasnej Górze planujemy po wspólnej Koronce około godz. 16.00. Wyżywienie we własnym zakresie. Zgłoszenia do Zelatorek lub w zakrystii. Przewidujemy jeden autokar. Opłata: tylko koszty podróży.